Uzasadnienie wniosku o zabezpieczenie z pozwu.
Roszczenie o ustalenie nieważności umowy i zasądzenie winno zostać uznane za uprawdopodobnione w niniejszej sprawie.
W przedmiotowej umowie zawarte są niedozwolone postanowienia umowne, w tym przede wszystkim kwestionowane przez powodów postanowienia dotyczą zasad określania kwoty kredytu oraz rat kredytu w oparciu o kursy waluty (vide: dalsza argumentacja – jak we wcześniejszej części uzasadnienia pozwu).
Kwestionowane zapisy zawarte w Umowie nie były wystarczająco precyzyjne.
Z jednej bowiem strony kwota ta została określona w złotówkach, z drugiej jednak saldo od razu zostało przeliczone na franki szwajcarskie po kursie CHF, następnie saldo walutowe przeliczane jest dziennie na złote polskie. Powyższe oznacza, że w niniejszej sprawie kwota kredytu, mimo że przynależy do essentialia negotii umowy w ogóle nie została objęta jednoznacznym porozumieniem stron.
Analiza postanowień umowy dotyczących zasad określania kursów waluty obcej stosowanych do wyliczenia wysokości świadczeń stron dokonana w świetle przesłanek określonych w art. 58 § 1 k.c. powinna prowadzić do wniosku, iż są one sprzeczne z ustawą jako ukształtowane z naruszeniem właściwości (natury) stosunku prawnego, a więc z przekroczeniem granic swobody umów określonych w art. 3531 k.c.
Niewiążący charakter postanowień umownych prowadzi do nieważności umowy, gdyż bez ich obecności ich w umowie nie ma możliwości jej wykonania w założonym przez strony kształcie.
Umowa pozostaje w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego.
Powodowie niewątpliwie posiadają interes prawny w żądaniu ustalenia nieważności.
W zakresie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia powodowie podają, że nieudzielenie zabezpieczenia w sprawie może co najmniej poważnie utrudnić osiągnięcie celu postępowania w sprawie.
Powodowie zwrócili pozwanemu już więcej niż sam od niego otrzymali.
Bank wypłacił 94.485,89 zł, podczas gdy sam otrzymał wpłaty w łącznej wysokości 134.589,12zł.
Powyższe oznacza, że w przypadku ustalenia nieważności umowy, powodom przysługiwać będą roszczenia o zwrot świadczeń nienależnych.
Utrzymywanie obowiązku powodów do dalszego spłacania rat kredytowych prowadziłoby do dalszego bezpodstawnego wzbogacania pozwanego przez cały czas trwania niniejszego postępowania.
Zgodnie zart. 755 §1 pkt 1 kpc w przypadku roszczenia niepieniężnego sąd może „unormować prawa i obowiązki stron lub uczestników postępowania na czas trwania postępowania”.
Wskazany przez powodów sposób zabezpieczenia niewątpliwie mieści się w zakresie wskazanego przepisu. Oprócz zezwolenia powodom na niespłacanie rat kredytu,niezbędnym jest zakazanie pozwanemu wypowiedzenia umowy kredytu, gdyż bez tego zastrzeżenia, zabezpieczenie nie odnosiłoby żadnego faktycznego skutku. Narażałoby bowiem powodów na wszelkie negatywne konsekwencje związane z nieterminowym wywiązywaniem się z obowiązku spłacania rat, włącznie z możliwością postawienia całego zadłużenia w stan natychmiastowej wymagalności. Analogicznie, dla pełnej skuteczności zabezpieczenia konieczne jest również zakazanie pozwanemu przekazywania do Biura Informacji Kredytowej oraz System Bankowy Rejestr informacji o tym,że powodowie zaprzestali spłacać raty kredytowe.
Mając na uwadze powyższe, należało wnosić jak na wstępie.
