źródło LEX Autorzy:
- Flaga-Gieruszyńska Kinga (Ps. Moja Pani od „ćwiczeń” z postępowania cywilnego na studiach ….
- Aniukiewicz Tomasz
1. Rękojmia zapewnia minimum ochrony interesów kupującego, a gwarancja jakości nie jest jej modyfikacją, lecz odrębną, dodatkową formą zabezpieczenia interesów kupującego, nie podlega więc ograniczeniom przewidzianym dla rękojmi. Gwarancji udziela sam gwarant, decydując o tym, w jakim zakresie chce przejąć ryzyko ponad albo obok tego, co przewiduje rękojmia.
2. Gwarancja jest udzielona dobrowolnie, a jej treść gwarant określa adekwatnie do konkretnej sytuacji, proponując kupującemu zindywidualizowane warunki. Przyjmując gwarancję producenta albo sprzedawcy, kupujący wyraża w sposób wyraźny bądź dorozumiany zgodę na udzielenie gwarancji na wskazanych warunkach. Udzielenie gwarancji stanowi jednostronną czynność prawną, ponieważ do powstania odpowiedzialności sprzedawcy dochodzi wskutek złożenia przez niego jednostronnego oświadczenia woli. Gwarancja w swojej treści dotyczy właściwości sprzedanej rzeczy oraz określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w sytuacji, gdy sprzedana rzecz nie ma właściwości określonych w oświadczeniu gwarancyjnym. Zgodnie z art. 577 k.c. oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie. Obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług. Jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym. Jeżeli nie zastrzeżono innego terminu, termin gwarancji wynosi 2 lata, licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.
3. Gwarant formułuje oświadczenie gwarancyjne w sposób jasny i zrozumiały, a gdy rodzaj informacji na to pozwala – w powszechnie zrozumiałej formie graficznej. Jeżeli rzecz jest wprowadzana do obrotu w Polsce, oświadczenie gwarancyjne sporządza się w języku polskim. Wymagania używania języka polskiego nie są stosowane do nazw własnych, znaków towarowych, nazw handlowych, oznaczeń pochodzenia towarów oraz zwyczajowo stosowanej terminologii naukowej i technicznej. Oświadczenie gwarancyjne zawiera podstawowe informacje potrzebne do wykonywania uprawnień z gwarancji, w szczególności nazwę i adres gwaranta lub jego przedstawiciela w Rzeczypospolitej Polskiej, czas trwania i terytorialny zasięg ochrony gwarancyjnej, uprawnienia przysługujące w razie stwierdzenia wady, a także stwierdzenie, że gwarancja nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z przepisów o rękojmi za wady rzeczy sprzedanej. Uchybienie wskazanym wymaganiom nie wpływa na ważność oświadczenia gwarancyjnego i nie pozbawia wynikających z niego uprawnień.
4. Gwarant ma możliwość swobodnego określenia właściwości rzeczy, za które ponosi odpowiedzialność, a tym samym jego odpowiedzialność zostaje zawężona tylko do tych właściwości rzeczy, które wskazał w treści oświadczenia gwarancyjnego. Jeżeli w gwarancji inaczej nie zastrzeżono, odpowiedzialność z tytułu gwarancji obejmuje tylko wady powstałe z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy (art. 578 k.c.). W oświadczeniu gwarancyjnym gwarant może zapewnić nie tylko o jakości rzeczy (użyteczności), lecz także o jej wartości, wyglądzie, szczególnym przeznaczeniu itp.
5. Złożenie przez gwaranta powoduje powstanie stosunku gwarancji pomiędzy składającym oświadczenie (gwarantem) a kupującym. Ustawodawca odróżnia udzielenie gwarancji od wydania dokumentu gwarancyjnego. Uprawniony z gwarancji może żądać od gwaranta wydania oświadczenia gwarancyjnego utrwalonego na papierze lub innym trwałym nośniku (tzw. dokument gwarancyjny). Sprzedawca wydaje kupującemu wraz z rzeczą sprzedaną dokument gwarancyjny oraz sprawdza zgodność znajdujących się na rzeczy oznaczeń z danymi zawartymi w dokumencie gwarancyjnym oraz stan plomb i innych umieszczonych na rzeczy zabezpieczeń.
6. Kupujący może wykonywać uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy, niezależnie od uprawnień wynikających z gwarancji.
7. Jak wskazano w orzecznictwie, poza rękojmią i gwarancją w przypadku wad rzeczy sprzedanej możliwe jest dochodzenie roszczeń przeciwko sprzedawcy na zasadach ogólnych, tj. według reguł art. 471 i n. k.c., i to zarówno obok jednoczesnego korzystania z instytucji szczególnych, jak i bez korzystania z tych instytucji. Różnice w regułach odpowiedzialności i trybie dochodzenia roszczeń na podstawie rękojmi i na zasadach ogólnych są istotne i jest rzeczą strony uprawnionej rozważenie określonych zalet i wad każdego z ww. reżimów odpowiedzialności (wyrok SN z 25.08.2004 r., IV CK 601/03, LEX nr 120972).