URLOP pracownika. EKWIWALENT. PRZEDAWNIENIE.
Jak wynika art. 171 § 1 Kodeksu pracy, w przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny.
Ekwiwalent za niewykorzystany urlop powinien być wypłacony w ostatnim dniu zatrudnienia.
Roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.
Komentarz z LEX (fragment)
Baran Krzysztof W. (red.), Kodeks pracy. Komentarz. Tom II. Art. 94-304(5), wyd. VI
Opublikowano: WKP 2022
1.
Obowiązująca w prawie urlopowym zasada naturalnego wykonania zobowiązań urlopowych oznacza konieczność udzielenia pracownikowi urlopu w naturze, w celu regeneracji jego sił i odpoczynku po okresie nieprzerwanej pracy. Jednakże wykorzystanie urlopu w taki sposób nie zawsze jest możliwe, stąd konieczne stało się przyznanie pracownikowi świadczenia zastępczego w postaci ekwiwalentu pieniężnego. Komentowany artykuł wskazuje przypadki, kiedy zamiast urlopu w naturze nastąpić może wypłata ekwiwalentu jako surogatu tego urlopu. Jest to przy tym wyliczenie wyczerpujące, gdyż tylko przyjęcie formuły zamkniętego katalogu przyczyn służy ochronie pracownika przed zamianą naturalnego wykorzystania urlopu na ekwiwalent pieniężny. Rozszerzenie tego katalogu nie jest możliwe również mocą woli stron stosunku pracy, nie mogą one bowiem uzgodnić, że pracownik otrzyma ekwiwalent mimo niewystąpienia okoliczności wskazanych w art. 171 § 1 k.p. Takie postanowienie, jako mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy, byłoby nieważne (art. 18 § 2 k.p.) 297 . Podobnie sam pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu w naturze w zamian za ekwiwalent pieniężny, nie jest on także dla pracodawcy przedmiotem tzw. uprawnienia przemiennego (facultas alternativa), oznaczającego możliwość jednostronnego zwolnienia się przez dłużnika z długu przez wykonanie innego świadczenia niż świadczenie główne 298 .
Zdjęcie (z wakacji): dla przykucia uwagi
